---------------
zapłaczesz w ciszy
zapragniesz powrotów
i nie usłyszysz
już dawnych kroków
zagasisz płomienie
rozdartej egzystencji
rzucając na ziemię
przebitym sercem
odnajdziesz przystań
dotąd nieznaną
gdy staniesz sam
za czasu bramą
Komentarze (14)
Smutne, ale nic nie trwa wiecznie.
wital,moje klimaty ,ukłony
:(
Samotność jest trudna! zaś samotność we dwoje stokroć
gorsza+++++
Pozdrawiam Suzzi:))
Samotność i smutek nie trwają wiecznie:)
Ładny wiersz.Pozdrawiam:)
Witaj, bardzo prawdziwy wiersz, a samotność coraz
częściej gości i przychodzi czas że staje się jakby
naszym drugim ja. Pozdrawiam
zagasisz zamieniłabym na zgasisz ... .
Podoba mi się, bardzo. Samotność nie taka straszna:)))
Da się żyć. Pozdrawiam cieplutko.
Hmmm... a najważniejsze to żeby we wszystkim widzieć
pozytywne strony, czasem lepsza jest samotność, można
ją polubić. Ładny, wymowny wiersz. Cieplutko
pozdrawiam
Czasami lepsza samotność niż złe
towarzystwo.Pozdrawiam.
Kto jej nie poczuł, ten nie zrozumie!
Piękny! Serdecznie pozdrawiam.+
Samotność nie taka straszna! Pozdrawiam!
Witam. To prawda, pozdrawiam serdecznie.
trochę się z tym wierszem utożsamiam, ładnie opisane,
pozdrawiam