Wiersz czterysta...
Z radością i zadumą
pisze kolejny wiersz dla was
bo bez was jestem mały
z wami staje się wysoki.
Pozwala życie radości doświadczyć
do smutku też nas prowadzi
samotność zawsze się śpieszy
miłość ciągle powolna.
Wciąż w nas tyle emocji
jak przekroczyć ich bariery
by znaleźć ten
tak chciany ludzki i święty spokój.
A ulicą codziennie
spacerują choć ich nie widać
zaczarowane wyroki ludzkiego losu
pytanie tylko czym
bardziej są zaczarowane
radością czy smutkiem
miłością czy samotnością.
autor
neplit123
Dodano: 2019-06-16 15:10:34
Ten wiersz przeczytano 456 razy
Oddanych głosów: 13
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (12)
nie oglądając się na innych, róbmy to co najbardziej
lubimy, na oklaski nie czekajmy, bo one czasem mogą
być zgubne
Radość i smutek , miłość i samotność mieszkają razem
jak w łupinie orzecha-to los człowieka. Każdy inny...
Bardzo mi się podoba. Życzę zaczarowania tym co
najlepsze, wybierz sam :) Pozdrawiam :)
ja nigdy nie pytam żyję z miłością i z radością ...
Trzeba przyznać,że ciekawe zadajesz pytania, czy to
jest miłość, czy to jest kochanie/ Grechuta/
Pozdrawiam.
Na te pytania każdy odpowie sam.Pozdrawiam.
Życie daje nam wszystkiego po trochu, a my z tego
wybieramy co nam odpowiada. Albo dostajemy co
popadnie... Ciekawe ujęcie tematu. Pozdrawiam :) B.G.
Gdyby dla wszystkich miłość była fundamentem, świat
byłby piękniejszy...
Pozdrawiam serdecznie :)
Dzisiaj chyba wszyscy o miłości. :)
Dobry przekaz:)
Dla kogo piszemy? Komu wysyłamy komentarze? Ile i co
dla niego znaczą?
Wszystkiego najlepszego ;-)
Powinien być perłą.
ciekawe rozmyślania- oby życie wszystkich było
zaczarowane miłością i radością.