Wiersze jak koronki

Misternie z liter utkane,
najpiękniejsze wzory słów,
bo poeta to artysta,
najciekawszy stworzy wzór

białą nicią jak jedwabiem
malowane szczęście jest
A gdy czytasz o miłości,
słowa wiersza grzeją cię.

Widzisz słońce czujesz ciepło,
i motyle widzisz też.
Wzory parku są zielone,
klomby barwnie ukwiecone

A dziewczynka jest różowa,
chłopiec mały to jak błękit.
babcia z brązem jest łączona,
szary kolor dziadek lubi.

Zdrada też swój kolor ma,
purpurowy wtedy świat.
Złość z fioletem jest łączona
ból cierpienia granatowy.

Kolor czarny barwą śmierci,
i tu nić skończyła się.

autor

AnnaX

Napisany: 2014-11-13 Dodano: 2014-11-13 22:29:44

Ten wiersz przeczytano 2067 razy

Oddanych głosów: 19

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Sztuka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie