Wigilia 2018

co mogło się zdarzyć

za oknami szaro , nie ma jeszcze gwiazdki
Zosia niecierpliwie patrzy na obrazki
na których widać Boże Narodzenie
cieszy się radosna , spełni się życzenie

z tatą przyjechała , mama też z nią była
i wnuczka Róża z nimi zagościła
mama z babcią Wiesią szykują potrawy
a tata namawia córki do zabawy

A nasz wnuczek telefon przekłada
bo go troszkę nudzi takowa biesiada
zerka na choinkę co lampkami świeci
co to Boże Dziecię przyniesie dla dzieci

w kuchni babcia Wiesia sprząta i gotuje
smaży porcje karpia pierogi szykuje
a zupa grzybowa pachnie dookoła
Zosia rozbawiona babcię ciągle woła

patrz babciu kochana , bo zaraz zaświeci
ta gwiazdka na niebie i ucieszy dzieci
patrzcie pod choinę , prezenty znajdziecie
które nam przyniosło dzisiaj Boże Dziecię

Babcia stół nakrywa , do siadania prosi
i co rusz to nowe potrawy przynosi
lecz porządek inny dziadek zapowiada
łamać się opłatkiem , to najpierw wypada

wszyscy po opłatku do ręki chwycili
wszystkiego najlepszego tak sobie życzyli
a radość ogromna w sercach zagościła
bo w szczerych życzeniach jest ogromna siła

gwiazdka już na niebie promienie rozlała
i ją zobaczyła moja wnusia mała
teraz wszyscy pacierz głośno odmówili
zasiedli przy stole i się rozgościli

Zosieńka jak ptaszek cichutko kwiliła
że panna czysta syna porodziła
i wszyscy kolędę śpiewać wnet zaczęli
bo znali od dziecka i śpiewać umieli

tak po tym śpiewaniu kolację zaczęli
i wszystko zjadali co w talerzach mieli
ale Zosia wnusia niespokojna dusza
nie czeka już na nic , pod choinkę rusza

tam prezentów wiele, cichutko przegląda
i żeby otworzył od każdego żąda
obejrzała wszystko i się ucieszyła
że przyszła ta chwila marzenia spełniła

Róża to najmłodsza wnuczka ukochana
ma 10 miesięcy , trza brać na kolana
ale pierwsza kroczki w chodaku zrobiła
coś sobie gaworzy , grzeczna bardzo miła

choinka jest duża , w gałązki wplątane
są małe koperty , prezenty schowane
każdy szuka jednej kiedy odnajduje
to śpiewa kolędę i tym się raduje

to taka zabawa lecz bardzo wesoła
buzia roześmiana i Zosia tak woła
że po dwie kolędy teraz śpiewać trzeba
żeby poleciały prościutko do nieba

kolędy śpiewamy , czas powoli leci
na pasterkę czekają rodzice i dzieci
idą do kościoła by powitać Pana
tak się zakończyła wigilia kochana
Autor : Kubacki J

autor

kuba-winetu

Napisany: 2018-12-25 Dodano: 2018-12-25 21:57:00

Ten wiersz przeczytano 1446 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Święta

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie