Wiosenne przygody kropelek
Malutkie kropelki,
Powolutku z gracją,
Kapały z sopelka,
W dół za grawitacją.
I jedna za drugą,
W odstępie niedużym,
Popłynęły strugą,
Prosto do kałuży.
Tam, mówiąc najprościej,
W słoneczku się grzały,
Nabrały lekkości,
Aż wyparowały.
I tak całą chmarą,
Powoli do góry,
Subtelnie jak para,
Poleciały w chmury.
Gdzie lekko schłodzone,
Znów stały się wodą,
Na wskroś zachwycone,
Podniebną przygodą.
Łączyły się w pary,
Przez jakis czas jeszcze,
Aż z tego ciężaru,
Pospadały z deszczem.
Spadanie nie męczy,
I czasu jest sporo,
Więc po drodze tęczę,
Ubrały w kolory.
A gdy przyszedł koniec,
Powietrznych igraszek,
Skończyły lot w pionie,
Lądując na daszek.
I przyszła noc z mrozem,
Z lulanką dla kropel,
Okryła je lodem,
Złożyła na sopel.
Tam snem się uraczą,
A rano bez słowa
Stopnieją by zacząć,
Przygodę od nowa.
Komentarze (11)
Jeszcze raz dziękuję wszystkim i "janusze k" za
podpowiedź.
Ładnie, lekko.
Pozdrawiam serdecznie :)
chciałem powtórzyć za JoViSkA
Superowy wierszyk dla dzieci napisany w odpowiedniej
formie...:) ale znalazłem sęk:
"W słonku się grzały," to 5 anie jak wszędzie 6
wersów
trzeba jeszcze heblować
np.
Tam, mówiąc najprościej,
W słonku się ogrzały,
Nabrały lekkości,
I wyparowały.
Dziękuję BARDZO.
Bardzo urocze zobrazowanie krążenia wody w przyrodzie
i zmian stanu skupienia wody. Warto przeczytać ten
wiersz wszystkim dzieciom, na pewno zainteresują się
przyrodą.
Pozdrawiam serdecznie.
Fajny, pomysłowy wiersz,
podoba mi się :)
rewelacja!
bawi zarówno dzieci jak i dorosłych
z pozdrowieniem
Superowy wierszyk dla dzieci napisany w odpowiedniej
formie...:)
Pozdrawiam
Z przyjemnością się czyta
Pozdrawiam
Super się czyta. Śliczny❤️
Przeurocze!! Mądre!!
Cudnie dydaktyczne, w podręcznikach powinno być,
pomyśl o tym.
Szacun i głos mój jest twój !!!