wiosna

W zachodzie słonca zanurzone marzenia,
Które jak głaz ciagna mnie w dół.
Czekam, az spełnia się moje pragnienia,
A moje serce rozerwane na pół.

Przed moimi oczami leci motyl,
Ten który obudził sie z zimowego snu.
Smutek nareszcie rozerwie trotyl,
A moje marzenia utkane sa z lnu.

Trawa sie zazieleniła, a w sercu ciemno,
Na ławce siedzi para zakochanych.
W wiosne jest ich tu pełno,
A moich marzen tak wiele utkanych.

Lecz nagle pustka-nadchodzi noc,
Ten piekny swiat zamienia sie w wielka pustke.
Została nam jeszcze zyczen moc,
A nasze zycie ma juz przypieta metke.

autor

hefcik

Dodano: 2007-04-02 16:29:29

Ten wiersz przeczytano 517 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie