władcy...

kulka futra a w niej oczy
oto szczeniak jest uroczy
trochę jeszcze przestraszony
nowy dom mu nieznajomy

już zapoznał się z podłogą
oraz ze stołową nogą
więc w ruch poszła zaraz ścierka
no a noga nie jest miękka

czas już poznać resztę stada
bo przywitać się wypada
więc na swoich krótkich nóżkach
biegnie witać dziadka, wnuczka

zdążył poznać panią domu
kapcia kradnąc po kryjomu
więc zaczęła się nauka
co mu wolno – co gdzie szukać

podkarmiany frykasami
wiedzę przyjął z sukcesami
Savoir-vivre dobrze zna
o bezpieczeństwo stada dba

zżyty z grupą nawet nie wie
że zawisły nad nim cienie
przewrotnego złego losu
a on na to nie jest gotów

tych których darzył wiernością
wykazali się podłością
bez skrupułów go zdradzili
chociaż wcześniej mili byli

czas wakacji – pies przeszkadza
więc się pozbyć go wypada
a więc wywieźć go do lasu
i się pozbyć bez hałasu

najwierniejszy zaskoczony
już do drzewa przytroczony
sam ze sobą pozostaje
nie rozumie tego wcale

tęskni strasznie - cierpi mękę
nie zasłużył na udrękę
sczezł bez wody i jedzenia
wierny po ostatek tchnienia

zdechło psisko w lesie marnie
sprawcom uszło to bezkarnie
a najgorsze bydlę w świecie
śmie nazywać się człowiekiem

Argo.

autor

Argo

Napisany: 2020-07-01 Dodano: 2020-07-01 12:33:21

Ten wiersz przeczytano 778 razy

Oddanych głosów: 17

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie