Własne kajdany lęków
...dobre stare czasy...
Związana przez własne kajdany lęków
Walczę o szansę
Żeby stać się kłamstwem znowu
Kiedy ciemność stanie się mym światem
Zawładnie mną strach
Że zgaśnie świeca mojej miłości
Pochłonięty przez dźwięk mego krzyku
Nie będziesz w stanie dalej trwać
Tyle pytań....
Ty zatrzymujesz odpowiedzi
Głęboko w granicach swego umysłu
autor
AnnieSummers
Dodano: 2006-09-10 10:39:02
Ten wiersz przeczytano 437 razy
Oddanych głosów: 30
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.