Woskowe powroty
Z wosku dziś wywróżę szczęśliwe powroty,
cień otwartej bramy widzę już z daleka,
tory poprowadzą mnie prosto do domu,
a pospieszny pociąg na pewno poczeka.
Jak wiosna, która nagle po mroźnej,
ciężkiej zimie
kobierce pierwszych kwiatów ścieli nam pod
stopy,
tak ja zmęczona swoją zbyt długą włóczęgą
wieczorem wróżę sennie woskowe powroty.
Kruche wróżby z wosku, cienie cichych
marzeń
dotykają ciepło mej stęsknionej dłoni,
kołyszę je na tafli martwej wyobraźni,
zimna woda wskrzesi i kształty wyłoni.
Jak pielgrzym co z nadzieją wytrwale
podąża,
pragnie dojść do celu, o siły sie modli,
tak ja oczami marzeń, żywej wyobraźni
powroty wróżę z wosku, ja - pielgrzym
samotnik.
Spóźniony pasażer z woskową walizką
niepotrzebnie biegnie co tchu na
dworzec,
woskowe pociągi już dawno rozstopił
ogień, który także mosty spalić może.
Jak chmura, która nagle ze wstydu
zapłacze,
że to wlaśnie przez nią nie zaświeci
słońce,
tak ostatnia świeca łzy woskowe roni,
że powrót prawdziwy bywa czasem końcem.
to tekst piosenki http://www.youtube.com/watch?v=ISwFpU7uzy0
Komentarze (7)
Bardzo dobry wiersz o tym, że przeszłość powinniśmy
zostawić za sobą. Liczy się teraźniejszość.
Forma wiersza bardzo dobra. Rymy zgrabnie dopasowane.
Powroty są ładne i trudne które nie ułatwiają życia a
bardziej komplikują ale zawsze warto próbować Zyciowy
temat p o z d r a w i a m
Gratulacje-posłuchałem z przyjemnością:)))
niesamowity tekst, czytam i czytam i się naczytać nie
mogę :-)
Całkiem ładny tekst, jutro posłucham :)
chyba masz rację..lepiej nie wracać do tego co minęło,
bo wtedy jeszcze jest nadzieja na przyszłość...a tak
koniec i klamka zapadła
Lubię takie melancholijne klimaty. Wprowadzają w
zadumę, budzą wspomnienia, wspomnienia marzeń, ...
tych niespełnionych