***/wróciłem do czarnej dziury/
wróciłem do czarnej dziury
gdzie wiszą nade mną kłębiaste chmury
gdzie lecą w moją stronę iskry i kamienie
ale przecież ja się nie zmienię
Warszawa 1.9.2010
autor
Tomasz Rudnicki
Dodano: 2010-09-17 07:59:32
Ten wiersz przeczytano 543 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Powiem krótko - ludzie się nie zmieniają. Zmiany
owszem zachodzą - najpierw ludzie wyrastają z
dzieciństwa, potem się starzeją, ale natura ich
pozostaje przez całe życie ta sama. Jednak niektórzy
poddani ciągłym naciskom różnych belfrów i zgredów
próbujących ich zmienić zaczynają wierzyć, że można
spełnić ich zachcianki - niestety - człowieka zmienić
nie można i trzeba sobie takie zachcianki z głowy
wybić.
dziura postanie zawsze taka ta sama...a my możemy sie
zmienić...pozdrawiam
Zmienić się zawsze można. ;)
A do mnie przemawia. I to tak głęboko, że potrafię
wyobrazić sobie stan Twojej duszy.
Panie Tomaszu; czterowiersz - to forma,w którą można
wtłoczyć taki ogrom informacji, że prace magisterskie
o nich piszą!
Ten natomiast nie jest zbyt dopracowany, nacisk
położono na to, by był dobrze rymowany i niósł jakiś
przekaz przy tym.
Nie jest zły, lecz przy tak mikrej formie powinien być
idealny!