Wrześniowa zaduma
Wrześnie rocznicami przychodzą
starość siwym włosem
i wspomnieniami
mija czas
wysyłam coraz mniej zażaleń
zapominam
w złotej jesieni babiego lata
owijam się pajęczyną
kokonem
jak modlitwą
proszę o nowe życie
aby nie zmarnować
tego co było
Komentarze (16)
Dużo melancholii i ciepłego pogodzenia się z tym, co
przyjdzie. Pozdrawiam.