Wsiąknę
wokół widoki wiosennych westchnień
wdziękiem wciąż wieńczą wyblakłe wzgórza
wapienne wieże wzrok wytężają
wdzięcznie witają wszystkich wędrowców
wierszy wachlarzem wabią wybrańców
wierne wyznania w wersach wirują
wena wymusza wyobraźni wagon
wolniutko więdnie wonny wianuszek
węzłami wiary wzmacnia wyciszam
wspomnienia wlewam w wysoki wazon
wrzosowych wzruszeń wieczorem wsiąknę
w wątłe warkocze wschodniego wiatru
Nie wiem pod jaką kategorię to przypiąć więc dodałam jako przyroda ze względu na widoki wiosenne:)))
autor
smutnyanioł
Dodano: 2016-07-22 12:09:00
Ten wiersz przeczytano 980 razy
Oddanych głosów: 30
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (38)
udane
Oj tak właśnie miało być:) zaraz poprawię :) dziękuję
pięknie Magdo i pozdrawiam serdecznie:)
Piękny tautogram aniołku. Czy nie miało być wlewam w
wazon? Buziaki.
Shizuma 44tulipan pięknie was witam i serdecznie
dziękuję za miłą wizytę:) Pozdrawiam cieplutko:)
cudny wiosenny tautogram:)
serdeczności:)
Jeszcze nie próbowałam takiego wiersza, może kiedyś.
Łukaszu po trosze wszystkiego:) Dziękuję serdecznie za
wizytę...Pozdrawiam miło:)
Wiosenne westchnienia to ciepłe pragnienie czegoś,
może miłości, może przyjaźni?