Wspólny nasz cień
Wczoraj jest już zapomniane
jutro jakie będzie- poznamy
a życie biegnie wokoło nas tu i teraz!
Odwagi! Nam obojgu potrzeba
Życie jest takie, jakie jest
i mamy je jedno, przydzielone
Jak płyną nasze, dobrze wiemy
i dobrze znamy te bezwiednie utracone
W życiu jest tylko kilka chwil
które są warte naszego trudu
Wciąż czekamy na nie, pragniemy ich
Bo wiemy, że będą piękniejsze od cudu
Tak mówią uczone księgi i prorocy
Dla nas obojga pragnę by były dnie i noce
Takie zwyczajne, owiewane ciepłem wiatrem
Gest ust w uśmiechu, każdemu dłonią z
kwiatem
Na cud nie czekajmy, machnijmy na to ręką
W życiu jest tyle piękna do zrobienia
Otwórzmy się do wzajem do siebie
W oczach przyjaźń, miłość, i to jest pewne
Każdego dnia, w nim chwil tysiące
Chwytajmy oburącz, te w barwach migające
Cieszmy się, ze oboje jeden chleb spożywamy
Szczęściem to, ze wspólnie jeden cień
rzucamy
Autor:slonzok
slonzok
Komentarze (9)
Bardzo dobry-otwórzmy się do wzajem do siebie.
Pozdrawiam.
Witam, Panie Bolesławie, cóż ma napisać - pięknie.
Pozdrawiam
"...Szczęściem to, ze wspólnie jeden cień rzucamy..."
pięknie Panie Bolesławie:))
szczęście to być we dwoje dzielić smutki i radości
pięknie piszesz - pozdrawiam:-)))
Ślicznie i z nadzieją... Pozdrawiam! ;))
Jedno jesteście - jeden cień macie ,żyjcie szczęśliwie
i go nie straćcie:):) Pozdrawiam ciepło.E.
bardzo mi się podoba...piękny...
"Szczęściem to, że wspólnie jeden cień rzucamy"
Panie Bolesławie, to właśnie jest najważniejsze w
życiu.
Bardzo mi się puenta podoba.
Pozdrawiam:)
Każdego dnia, w nim chwil tysiące
Chwytajmy oburącz, te w barwach migające
Cieszmy się, ze oboje jeden chleb spożywamy
Szczęściem to, ze wspólnie jeden cień rzucamy