Wspomnienie
tak niewiele nam trzeba do szczęścia...
Powiedział ktoś kiedyś dwa słowa do
mnie...
Piszę bo naszło mnie kilka wspomnień.
Spytasz, dlaczego do Ciebie piszę?
by zabić w sobie głęboką ciszę.
Bo tyś mi wiązał więzi przyjaźnij,
i siegał w kąty mej wyobraźni.
Znał moje mysli i me pragnienia,
i tworzył wizje nie do spełnienia.
Szukam więc śladu tej więzi z Tobą
tej przyjacielskiej, by móc być sobą.
Śladu Coelo,rozmów i ciszy
w której oddechu iskra usłyszy...
tak, te dwa słowa, tak małe, do mnie
które przywodzą mi wiele wspomnień...
z ust twoich dawno były mi dane
niech będą dla mnie zapamietane.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.