Wspomnienie
Te kamienie co mam z Wisly
Przypominaja ciebie mi
One marzenia nam przyniosly
Kiedys lezaly tam na dnie
Na stara patrze fotografie
I dzis powiedziec nie potrafie
Dlaczego bylismy tak blisko
A wspolne zycie nam nie wyszlo
Poznalam ciebie kiedys latem
Stales sie moim calym swiatem
Rodzine z inna zalozyles
A mnie,ze kochasz tam mowiles
Pedza dni i mijaja lata
Zwiedzilam sama kawal swiata
Lecz czasem stoje nad ta rzeka
I wiem,ze jestes gdzies daleko
autor
Betty1710
Dodano: 2011-07-04 14:10:35
Ten wiersz przeczytano 439 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
różne są doświadczenia życiowe ,ale trzeba wyciągać
odpowiednie wnioski ...
Takie wspomnienia nas rozgrzewają. One sprawiają, że
serce zaczyna mocniej bić i życzę każdemu takich jak
najwięcej. Pozdrawiam:)
Wspomnieniami żyć się nie da! Pozdrawiam!
Smutek ze smutną melancholią
wzięły się za ręce
sądziły że się zakończy wiktorią
tymczasem - serce w rozterce.
Witaj..zaduma i smutek za tym co było i już nie
wróci..ładnie.pozdrawiam+++
piękna nostalgia, cóż czasem dobrze jest wrócić do
wspomnień, byle w nich nie zostać na zawsze