Wśród azalii
Jest mnóstwo.
Wyjątkowych miejsc na tym świecie
jednak zawsze
znajdzie się to szczególne.
Które pokocha twoje serce.
----
Nie spiesz, się proszę.
Idź powoli.
Azalie tak cudowne
że brakuje podziwu.
Dla ich natury.
----
Znakomicie opowiadasz.
Poeto wierszem
nawet drzewa słuchają.
I ja z uwagą
tego nie można się nauczyć.
Gdyż to w duszy zapisane.
----
Otarła łzę wzruszenia.
Przytuliłem ją serdecznie.
A ona powiedziała cichutko.
Przez małą chwilę byłam zdrowa.
Chodziłam z tobą za rękę.
Ileż to znaczy.
Trudno obliczyć
Bardzo wiele.
Autor wiersza Damian Moszek.
Komentarze (5)
Z pewnością ten spacer pozostanie na zawsze w pamięci
:) Pozdrawiam
To prawda, satysfakcję trudno jest obliczyć.
Pozdrawiam.
chwila szczęścia podarowana komuś choremu.
Ładnie opisane spotkanie na łonie natury. Msz dobrze
byłoby skorygować interpunkcję. Miłego weekendu:)
Smutne wspomnienie w scenerii uroczych kwiatów.
Czytałam z przyjemnością i podobaniem. Pozdrawiam
serdecznie:)