Wśród mej ciszy wrzasku...
SABINKO!!
Pośród nocy blasku,
i księżyca ciemni....
Wśród mej ciszy wrzasku,
i codziennej głębi....
Na plecach wielki krzyż masz,
tragedię - zatracony skarb.
Ty, przetrwałaś czas cierpienia
i uniosłaś z ziemi twarz...
I wtedy wyszło słońce,
nastał nowy dzień...
Odrodziłaś się z popiołów
zapomniałaś, to, co złe
Urzekłaś swym uśmiechem,
ciepłem obdarzyłaś mnie....
Dla Sabinki
autor
Michaelsp
Dodano: 2006-10-13 12:29:08
Ten wiersz przeczytano 464 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.