Wybaczam

Wybaczam gwiazdom, że na czarnej nieba poświacie,
tęsknotę we mnie do otchłani budzą.
Niż miałbym nigdy nie wiedzieć,
że istnieją światy inne od tego
wolę cierpieć.

Wybaczam ziemi ubogiej, że nie dała tyle chleba,
aby głód mój zaspokoić.
Niż miałbym syty być na wieczność,
a smaku jego nie poznać
wolę cierpieć.

Wybaczam księżycowi, że zbyt mało światła daje,
żeby duszę mą rozweselić.
Niż miałbym tysiące świateł widzieć,
a blasku jego czarownego nigdy nie odczuć
wolę cierpieć.

Wybaczam duszy Twej znękanej
i mojemu choremu jestestwu.

autor

Grzegorz Szymczak

Napisany: 1997-01-01 Dodano: 2013-09-16 12:44:47

Ten wiersz przeczytano 1505 razy

Oddanych głosów: 15

Rodzaj Nieregularny Klimat Refleksyjny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie