Wychodzę by czuć.

Wychodzę rano,
na podwórze się przejść.
Zaczerpnąć powietrza,
z gór skalistych zejść.
Spotkać się z nim,
porozmawiać,
wysłuchać co ma
do powiedzenia mi.
To On pomaga
zrozumieć mi cały świat,
odkrywa przede mną
lirykę z barw.
Magiczne słowa
kryje w sercu mym,
to On pokazuje mi,
piękniejsze z chwil.
Bo to dzięki Niemu
wiem co to sumienie.
To dzięki Niemu posyłam
w górę westchnienie.

autor

loki_14

Dodano: 2007-01-03 15:00:54

Ten wiersz przeczytano 431 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Toniczny Klimat Optymistyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie