O wygasaniu

Tekst jest o uczuciu, które z czasem odchodzi, mimo naszych starań...

Kolejny dzień listopada
Beznamiętna pogoda
Kiedy deszcz znów pada
My padamy sobie w ramiona
Ta miłość bez znamiona
Trwa już wiosen wiele
Wiele prób się dokona
A ona wciąż i wciąż sieje
Kiedy za dnia odejdzie
Nocą zapewne powróci
Kiedy słońce wzejdzie
Znów połączy dwoje ludzi

Ziemia tli popiół
Cisza pełna uroku
Nasze myśli w amoku
Tulą się o zmroku

W sekundzie spełnienia
Kiedy uczucie nami włada
Już takich ekscesów nie ma
Dzień kolejnego listopada
Teraz nie twoja w tym rada
By nawzajem się spełniać
Wiele elementów poskładać
I poczuć, że to znów pełnia
Nie zawsze wystarczy siła
Nie zawsze tylko cierpliwość
Nie zawsze wystarczy wiara
Nie zawsze wytrzyma miłość

Ziemia tli popiół
Cisza pełna uroku
Nasze myśli w natłoku
Gubią się po zmroku

Niczemu nie mogę sprostać
Znów czas mi ucieka
Kiedy tak pragnę zostać
A wskazówka uderza o zegar
Nie mogę dłużej czekać
Zapomnisz o czym te słowa
Spłyną po tobie jak rzeka
Już nie zaczniemy od nowa
Kiedy za dnia odejdę
Nocą wilki nie dadzą zasnąć
Kiedy słońce już wzejdzie
Niczym nocą uczucia zgasną

Ziemia tli popiół
Cisza pełna uroku
Nasze myśli raz do roku
Zapuszczone w mroku
Teraz już cisza i spokój...

autor

Sir Roman

Dodano: 2007-06-13 14:14:21

Ten wiersz przeczytano 825 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie