Wyobcowany

Zamknięty w istnieniu bez wrażeń
Próbujesz dryfować w płytkiej rzeczywistości
Samotny wśród tłumu przyjaciół
Przyjaciół ciągu codziennych zdarzeń
Myślisz o tego świata nicości
Walczysz ale to nic się nie zmienia
Dzień ginie w czarnych cieniach
I w tej bezkresnej ciemności
Widzisz tylko jeden punkt jasności
Lecz gdy blask ten zniknie
To nic już nie ma…
Błądzisz jak ślepy przez życie
I pozostają tylko marzenia.

autor

dreamhunter

Napisany: 2009-12-11 Dodano: 2010-03-14 00:16:33

Ten wiersz przeczytano 467 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie