Wypominki
Dostałam pocztówkę
znad morza.
/Jest cudnie,
choć pożal
się Boże pogoda,
towarzystwo pierwsza klasa.
Szkoda,
że nie ma Ciebie z nami/.
Zapomniałam, przepraszam,
już się nie kochamy.
Pocztówka jest sprzed lat dwudziestu
dwóch.
Wróciłeś… nie mój.
autor
DoroteK
Dodano: 2016-04-06 07:32:24
Ten wiersz przeczytano 2126 razy
Oddanych głosów: 77
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (73)
Wspomnienia minionej miłości wracają jak bumerang. Są
naszą cząstką.
rozstania są jak egzamin. nie wszyscy go zdają.
:):):)
Tak lekko ...
Smutno i życiowo...
Pozdrawiam:)
Świetny!
Pozdrawiam serdecznie:)
Czasem takie kartki po rozstaniu trzeba wyrzucić :(
wiersz dobry, dziękuję za zaglądanie i komentarze pod
moimi wypocinami ;) cieszę się bardzo że masz czas
przeczytać. Pozdrawiam
Pozdrawiam
Słowo pisane pozostaje nie to co dzisiejsze s...
bez komórek, sms-ów, internetowych czatów uczucia jak
najdłuższe spagetti kiedyś się kończą
Pomysłowa ta pocztówka...Pozdrawiam+
Hmmm...bywa. Cieplutko pozdrawiam
i nie masz czego żałować ..niech żałuje tylko on ..
Witaj,
coś nie zagrało i komentarz do Ciebie został u mnie.
Przepraszam - przeczytaj proszę.
Z finezją i na wesoło. Dorotko, które Twoje zdjęcie
jest prawdziwe, czyli ostatnie. Za każdym razem widzę
zmianę nie do poznania.
Pozdrawiam serdecznie.
lekko i zwiewnie choć w sercu ból...
Dorotko, w życiu bywa różnie. Może musiało tak być, a
skoro pokazał, jaki jest naprawdę - lepiej, że stało
się to wcześniej, niż później. Pozdrawiam serdecznie
:)