Wypracowane

Świetny życiowy wiersz... pozdrawiam Bożenko:)

Sama prawda.
Pozdrawiam

Dużo w tym prawdy
Pozdrawiam, Moliczko :)

bez rymów ale ciekawie i niebanalnie

Witam serdecznie Gości,

miło,że tu byliście - sądzac po śladach utrwalonych na
tej stronie.

*Matijas* jak sądzę pierwszy raz.
Odróżniam codzienność od rzeczywistości - ot każdy z
nas ma taki a nie inny sposób na życie...

Pozdrawiam serdecznie i z uśmiechem.
Dziękuję za odwiedziny.

Jastrzu - nie dyskutuję zbyt chętnie (a czasem
wcale)o starości...
Dziękuję za uwagę o literówce - zaraz poprawię (się!)

Wszystkim komentującym pięknie dziękuję za
poświęcony czas.
Niech Was Dobre Bogi prowadzą przez trudy życia, a
najlepiej niech je trochę bardziej odsuwają z Waszych
dróg.
Miłego zakończenia tygodnia życzę.

Tak, codzienność bywa trudna, trzeba ją zaakceptować i
poskromić właśnie.
Pozdrawiam serdecznie :)

Każdy ma swoje sposoby na "poskramianie" codzienności.
Ale w pewnym momencie przestaje nam się chcieć tych
sposobów używać. I to jest znak, że przyszła starość.
...a w słowie "poskromić" masz literówkę (napisało Ci
się z, zamiast s).

Do końca być zaskakiwanym i zaskakiwać.
Trudne i proste.
+

Codzienność jest wyzwaniem dla miłości, jedni sobie z
nią radzą, inni niekoniecznie. Pozdrawiam

Rzeczywistość czy można ją pozkromić? Chcielibyśmy.

za krzemanką.

Bez wątpienia w dotyku ust i spleceniu rąk wyraża się
harmonia i jedność. Dobrze byłoby wiedzieć, jak
skutecznie przeciwstawiać się codziennym wyzwaniom.
(+)

Zgadzam się z przekazem. Trzeba ubarwiać szarą
codzienność małymi radościami, aby ją "poskromić".
Miłego wieczoru Bożeno:)