WYSOKIE DRZEWA

może nie można nauczyć ale na pewno odkryć i na swój
ludzki sposób zbadać...a treść wiersza daje naprawdę
do myślenia... pozdrawiam

wiersz trzyma fason, ale szczerze powiem, że
szczególnie ujęła mnie pierwsza zwrotka - jak dla mnie
najbardziej oryginalna :)

Miłość jest w nas, ale trzeba ją wydobyć :)

Oj jak ładnie napisane Podoba mi się .Pozdrawiam

Miłości dodaj mi skrzydeł i wzlec ponad te wysokie
drzewa...zauroczył mnie twój
wiedz...b.dobry./....ULI....pozdrawiam...

Brawo Uleńko... serdecznie pozdrawiam

wiesz ula o drzewachw iem wszystko:)jestem
drwalem..ale popatrzyłem z innej perspektywy na nie
własnie sadze młody las:)

Piękny jak Mona Lisa+pozdrawiam

Bardzo ujmujący wiersz. Gratuluję!

zyjemy w jakiejs konkretniejszej iluzji -
przyzwyczajajac wzrok do falszu - by mowic pozniej ze
to real - buziak faktycznie przestal wystarczac -
dobry - dal po szarej - pozdro

Kochamy bajki-to prawda,kazdy chcialby w nie uciec

Miłośc jest w każdym z nas, musimy tylko ją
pielęgnować i o nią dbać

Zgoda wolność jest najwazniejsza.Pozdrawiam

Muszę się nie zgodzić ; Miłości można się nauczyć.Ja
tego dokonałem i to nie raz.Wiersz bardzo sympatyczny
i wczułem się w niego tylko nie rozumie ostatnich
dwóch wersów.Odcinają się od wszystkiego.
Plus zostawiam

Naprawdę ładny, "Spływamy robaczkami świetlistymi" to
mnie się bardzo podoba. Pozdrawiam ciepło, Ulu :).