Wytęskniona
ranek wstaje wyciszony
ciepły promyk w kwiatku małym
już stokrotki tkają dywan
wiosna przyszła nie zaspała
słońca złoty potok płynie
w łąk zielone aksamity
bzy pąkami wystrzeliły
bielą pysznią się tarniny
nowe dźwięki w jej poświacie
błękit nieba aromaty
wytęskniona i spełniona
wkoło kwiaty, kwiaty, kwiaty
ciepłem tuli nas w ramionach
budzi w ludziach dziwną czułość
nowy dzień zacznij uśmiechem
otwórz serce swe na miłość
Komentarze (70)
działa , oj działa, serca przyspieszyły,,,,pozdrawiam
:)
Ach ta wiosna , wiosna to pora radosna , ładnie
napisany wiersz. Pozdrawiam
witam serdecznie - dziękuję wszystkim czytającym i
komentującym miło mi Was gościć:-)
Ubieram się w ten piękny wiersz
chcę wiosny radość nieść.
radosny w tempie..:)Pozdrawiam+
Już się robi :)
Na moje oko wiosna trochę jednak zaspała i jeszcze
zimy nie przegoniła do końca.
Pozdrawiam ciepło :)
...piękny,ciepły i wiosenny...pozdrawiam.
Marianko, wiersz jest bardzo radosny i obrazowy?
Słusznie prosisz abyśmy uśmiechali się do siebie i
otwierali serca na miłość, ponieważ każdy jej
potrzebuje jak słońca;)
Pozdrawiam jak zawsze serdecznie i z uśmiechem:)
Pomyślałem sobie, jaką to trzeba mieć wrażliwą dusze,
żeby napisać tak proste a zarazem piękne słowa na
które bym nigdy nie wpadł; nap."Ciepły promyk w
kwiatku małym " To jest sztuka w spostrzeganiu i
pisaniu przeż duże S
Piękny wiosenny klimacik :)
fajnie - ciepło, wiosennie, przyjemnie :).
Ślicznie o miłości i naturze.
Pozdrawiam
Piękny wiersz, aż chce się serce otworzyć na wiosnę i
miłość :) pozdrawiam
Stworzyłaś piękny klimat, rozkwiecony, pachnący
wiersz. Serdeczności.
Piękną wiosnę malujesz słowami
a wokół kwiaty ..kwiaty
pozdrawiam serdecznie:)