Wzrok przeznaczenia
Tak obcy sobie byli
W nieznanych dusz tłumie stali
Niewielki ułamek chwili
Niespodziewanie się spotkali
Nawet nie sekundą było
Jak wzrok ich zbiegł się wraz
Wśród natłoku go ubyło
Pierwszy, ostatni raz?
Niby przypadkiem a z przeznaczenia
Na zawsze się złączyli
Nie ugaszą tego pragnienia
Do ostatniej życia chwili
autor
Anastasia
Dodano: 2009-02-28 18:06:19
Ten wiersz przeczytano 462 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Piękny i romantyczny wiersz, pozdrawiam uśmiechem
Każdy ma swoje porzeznaczenie, nieraz z przypadku a po
wsze czasy. Mój przypadek to juz wiele lat...razem, a
strony odlegle