za horyzontem

Za linią horyzontu miejsca, gdzie żyliśmy gdy byliśmy młodzi, w świecie magnesów i cudów.

Uzupełniłbym moje marzenia o Twoje życie,
nakryłbym spadochronem zaufania całą Twoją niepewność w nieszczerość zapachu kwiatów,


Spadam ze schodów świata w którym słowo kocham to przywilej gdzie rządzi strach przed odrzuceniem,

Oddalam od siebie zawiść kanibali którzy mnie zjadają i budują mur wokół Twojej nieśmiałości,

Zielone mosty celem wrażliwych serc które wskazują drogę w kierunku miasta pozbawionego nienawiści,

Wielkie nadzieje prowadzą za ręce by nie słuchać bandy obdartusów kpiących z ludzkich cierpień i rozterek,

Moje myśli stałe i niesfrustrowane krzykami upadłych aniołów,

Kładę się na pochodni rozgrzanej od szczekania idiotów czekam na wyrok,

może mnie nie oplują...

nasze znużone oczy wciąż błąkają się na horyzoncie, Mimo, że jest to droga, na której już tyle razy byliśmy.

autor

jaszczur

Napisany: 2011-05-05 Dodano: 2011-05-05 12:03:29

Ten wiersz przeczytano 474 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Wolny Klimat Wrogi Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie