Za oknami wiosna...

Diwny wiersz.I zimny .Jak samotność.

Za oknami wiosna i życie
a we mnie głód i zima
zamarzam od środka
umieram z braku ciepła
skostniałe palce błądzą bezradnie
po pustych ścianach świata
zziębnięte myśli z wolna układają się w wiersz
którego i tak nikt nie zrozumie...
Czasem tylko jakiś bóg wpadnie na chwilę
zostawić na stole bukiet suchych nadziei
czasem w mroku nocy widzę Cię tańczącą
żywą i roześmianą
jakbyś naprawdę mogła zaistnieć
przyjść i wyrwać mnie z tego więzienia
które sam sobie zbudowałem...

autor

imbrokatius

Dodano: 2008-09-11 01:09:58

Ten wiersz przeczytano 740 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie