Zabawny jest rozum prostego...
Zabawny jest rozum prostego człowieka,
Co rano go niesie w odmety roboty,
Co chwilę, na pokarm wciąż czeka i
czeka,
A w misce dostaje wciąż kotlet głupoty.
Zabawny jest rozum prostego człowieka,
Wciśnięty po uszy w neuronów szlam,
Na pomoc od duszy wciąż czeka i czeka,
Nie mogąc zrozumieć sensu Boskich bram.
Zabawny jest rozum prostego człowieka,
Gdy myśli, jak ciało zwietrzeją wraz z
wiekiem,
Na śmierć, w odrętwieniu, wciąż czeka i
czeka,
Ginąc razem z Ciałem, ale czy z
człowiekiem?
Zabawny jest rozum prostego człowieka...
Komentarze (1)
Zabawny jest rozum człowieka prostego, choć wielu żyje
jakby bez niego.