Zabłąkana
Dla każdego kto się teraz źle czuje....
Nie wiem dlaczego,
wszyscy wierzą w marzenia.
Mi nie wolno marzyć.
Mi nie wolno kochać.
Kiedyś byłam człowiekiem
a teraz jestem tylko wspomnieniem.
W sercu zostałam
tylko jako niewielki płatek,
który gości u niektórych z was.
Bałam się marzyć a teraz żałuję.
Nie potrafiłam kochać
a teraz gdy znalazłam tą osobę jestem tylko
zabłąkaną duszą.
Ciemny łańcuch rozpaczy
ciągnie się za mną.
Palący ból w sercu dokucza mi
a ja nie potrafie nic zrobić.
Krwawiącymi rękami udusiłam siebie,
jedynie cząstka mnie
została na tym świecie.
Innych życie usłane jest różami
a moje było bezsensowne, beznadziejne
usłane cierniami........
...................gdy miałam doline
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.