Zachorować na smutek
Zachorować na smutek
to jest dopiero coś
patrzeć jak zieleń żółknie
i się zamienia w proch
patrzeć jak czerwień traci
swój powab i swój smak
widzieć i nie zobaczyć
ogladac i czuc brak
tak,zachorować na smutek
to jest dopiero coś
przyczynę mieć za skutek
zapomnieć co to złość
mieć pastelowe zdanie
albo go nie mieć wcale
patrzeć na przemijanie
albo nie patrzeć na nie
Tak zachorować na smutek
to jest dopiero sztuka
szukać ciagle coś wzrokiem
kiedy się nic nie szuka
nie czuć deszczu na twarzy
lub mrozu na policzkach
marzyć że się nie marzy
mieć w sobie cichą przystań
a potem nagle skoczyć
może z ósmego piętra
by własną smierć przeoczyć
by siebie nie pamietac
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Depresja jest w Polsce
ciagle wstydliwa choroba
i wiele osob boi przyznac
sie do niej.Rodziny tez
czesto nie rozumieja osob
ktore pograzyly sie w
depresji.Ten wiersz
dedykuje pewnej osobie
ktorej nie uratowal
niestety nikt.
.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.