Zachwyt
W ogrodzie czasu utraconego
błądzę zakłopotana niebywale
lawenda, szałwia miesza się
z goździkiem w szalonym
tańcu nieprzytomni...
A ja siedzę oniemiała
zachwyt nie pozwala myśleć.
Nieznajomy mówi z podziwem
"magnifique, fantastique!!"
Ich barwy przeplatają się
ze słońcem. Tak wiem,
w obliczu przyrody jestem nikim.
Taka sobie scenka rodzajowa w ogrodzie botanicznym.
autor
B.M.
Dodano: 2018-06-04 21:50:03
Ten wiersz przeczytano 1301 razy
Oddanych głosów: 24
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (29)
podobnie jak PL wiersza przechadzając się po ogrodzie
botanicznym czuję się niezauważalna przez
odwiedzających to zjawiskowe miejsce, bo tu nie
człowiek jest najważniejszy a cuda przyrody
pozdrawiam serdecznie
Swoja marność wobec potęgi przyrody najlepiej widać w
takich cudownych zakątkach... pozdrawiam
Ciekawy wiersz skłaniający do refleksji. Przyroda
potrafi zachwycać, i nie tylko, na co zwrócił uwagę
A.Einstein mówiąc
"Wpatrz się głęboko, głęboko w przyrodę, a wtedy
wszystko lepiej zrozumiesz."
Serdecznie pozdrawiam i życze miłego dnia.
Na tle przyrody i natury człowiek jest cudem. Że niby
jest niedoskonały? Cóż, jeśli chodzi np. O pożywienie,
to i małpy potrafią oszukać współtowarzyszy dając
sygnał, że zbliża się drapieżnik. Człowiek potrafi być
zewnętrznie i wewnętrznie piękny, przyroda jedynie
zewnętrznie. :)
Pozdrawiam serdecznie, dziękuję za odwiedziny Bogno.
W obliczu przyrody jesteśmy tym kim jesteśmy...
naczelni, choć czasem o tym zapiminamy i sami sobie
szkodzimy...pozdrawiam serdecznie
Przyroda bez nas sobie poradzi, my bez przyrody
zginiemy, dobry wiersz:)
ziołolecznictwo widzę pomaga :)
Zachwyt piękna sprawa, oby ta sprawa każdego dnia nas
ogarniała, pozdrawiam :)
Ciekawy przekaz! Pozdrawiam!
ogród czasu utraconego - ta metafora przemawia do mnie
bardzo.
pozdrawiam, miłego wieczora :):)
"W kwiaciarni perfumy nie pachną."
- Artur Schopenhauer.
Pozdrawiam B.M.
intrygujące!Pozdrawiam:))
Ładnie opisane pozdrawiam
Ładna scenka.
Pozdrawiam :)