Zagubiona
wierszyk z ex-miłości...
Zbłąkanym umysłem
do przodu wciąż lgnie
ścieżką w labiryncie
w mroku nocy-śnie
Skończyło się to co dobre
czy nadejść nie umie znów?
usunąć z drogi przeszkodę
zakopać skopany rów?
Otworzyć zamkniętą kłódkę
co serce me uwięziła
rozkuć kajdany z uczuć
by kochać pozwoliła
W decyzjach zabłąkana
w umyśle zagubiona
krąży ma dusza po świecie
realna a nie zmyślona
Stłumione mam serce
co kochać jeszcze nie umie
zabłąkane w tym świecie
zaginione w tłumie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.