Zagubiona
Nie potrafię żyć w zgodzie z ludzkością
Za dużo mówię za wiele robię
Nie umiem opanować uczuć
Jestem na łące
- biegam po ulicy
z wyciągniętymi rękami
Kąpię się w rzece
- zostawiam rzeczy
na przystanku tramwajowym
Kładę się by zasnąć
- wpadłam pod samochód
nieruchomieję na zawsze
Zapomniałam
że jednak jestem na ulicy
Komentarze (2)
"nieruchomieję na zawsze" - przesada. Jednak
współczesny świat często odziera z uczuć.
Dzikość tłumu. I ulic. I miasta.