Zagubiony ptak
Mojemu mężowi, bez Ciebie umieram...
W morskiej toni
wśród głębokich fal
zagubiony ptak
szuka...
lądu brak
jeszcze jeden
ruch skrzydeł
jedno nurkowanie
sił brak
w morskiej głębinie
tonie
szczęśliwy...
...tutaj tak szaro i smutno...
autor
GrażynaB
Dodano: 2017-05-03 17:34:53
Ten wiersz przeczytano 1006 razy
Oddanych głosów: 24
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (23)
Czytam i pomilczę.Pozdrawiam cieplutko.:)
smutne ale ładne mini
Wiersz z dedykacja.
Pomilcze.
Pozdrawiam serdecznie.:)
Dramatyczna, smutna miniaturka.
Dobrego wieczoru Grażnko. Pozdrawiam i dziękuję!:)
smutne pozdrawiam
bardzo smutna miniaturka...
pozdrawiam cieplo:)
Pomalutku wierzę iż wyjdziesz z tych smutków
Taki ptak podobny do ludzkiego bytu...jeszcze jeden
oddech, może się uda nadal żyć...nie zawsze tak jest
pizdrawiam serdecznie