Zakłopotanie

Mamie

Powoli ciemność nadchodzi - w której
nic nie widać
Dla mnie jest przeznaczone światło
które w niej miga.
Pójdę w jego stronę, krawędzi się
złapię
Nie ma dla mnie miejsca na życiowej
mapie.
Lecz stać będę cierpliwie - nie
skorzystam ze skoku
Bo wciąż nie wiem jaki jest powód
mego wyroku.
Znów się cofnę - wrócę do dalszego
istnienia
Myśl o mamie odciągnie mnie od
wszelkiego życia zagrożenia.
Bo gdy tylko jej mi kiedyś naprawdę
zabraknie
Dzień znów oczy zamknie.
Mnie przepaść do siebie skradnie.

autor

Słomiane_Słońce

Napisany: 2008-04-04 Dodano: 2009-02-23 19:19:13

Ten wiersz przeczytano 772 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie