Zamek
Stoisz niewzruszenie jako monument
Na wzgórzu od stuleci
Otoczony mgłą tajemniczości
Zamierzchłych dziejów Polskości
Nie zmogły Cię wichry historii
Broniąc się przed zagładą niejeden raz
Niczym rycerz w stalowej zbroi
Trwasz na straży po dzisiejszy czas
Sławisz imię Króla Kazimierza Wielkiego
Ojca Twego istnienia od poczęcia
Gościłeś w swych murach Jana III
Sobieskiego
Uczestnicząc w niejednym dziejowym
zakręcie
Wznoszony z ruin w ten trudny czas
Promieniejesz odmłodzony dostojny
W dzień oświetlony słońcem
W nocy bajecznie kolorowy
Nasze życie jest z Tobą zwiazane
Otacza Cię czułość i troska
I mnie żyć przy Tobie jest dane
Widzieć Cię co dzień z bliska...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.