* * * (zamykam drzwi...)Z CYKLU...
...kiedyś na portalu pałacyku takie motto spotkałam:" Boże chroń mnie od przyjaciół,bo od wrogów sam się obronię"...
zamykam drzwi do przeszłości
otwartość ich rani
przeciągiem wspomnień
boleśnie smaga
przebrzmiałych słów posmak
drogą przez bagna
czkawką goryczy
wypala piętno
__________________________
wczorajszy Abel dziś Kainem
...po wielu latach sens zrozumiałam...
Komentarze (8)
bardzo refleksyjna miniatura.
O przyjaźni piszą wiersze
mówią wiele tylko życie ci pokaże
kto jest twoim przyjacielem
uśmiech przyjaciela- to prześliczny kwiat.
przeszłość już była i nic nie zmienisz, więc dobrze,
że zamykasz jej drzwi, ważne jest dziś...dobry wiersz,
pozdrawiam
Tak, zaczynać należy od siebie:) Dobry tekst.
Czasami trudno jest tak po prostu zamknąć drzwi,
pozbywając się przykrych doświadczeń. Pozdrawiam:)
Zmieniamy świat, nie znając siebie! Pozdrawiam!
i ten sens jak widać jest bardzo smutny, poruszająca
miniatura
przyjaciel może okazać się fałszywy...dobry wiersz :)