zapis 2

śmierć wybuchła we mnie o czwartej nad ranem
pierwsze strzały pamięci nie były zbyt precyzyjne
najdłużej utrzymało się wspomnienie o pierwszej dziewczynie
[ten fragment listu : nigdy nie zapomnę, nigdy ]
najpierw wycofało się serce
stary wypróbowany dekownik
stopy wysłane na linię frontu
okopały się zbyt głęboko
płuca zawiodły na lewej flance
należało umocnić bunkry mózgu
pospieszny morse krwi rozlał się w wąską kreskę
język zaległ na przedpolu i nie można go było poderwać
utraciłem się do szpiku kości
jeszcze nie zginęła moja Polska
a już podnoszę białą flagę dłoni

autor

puhen

Napisany: 2006-11-11 Dodano: 2006-12-07 21:17:12

Ten wiersz przeczytano 1028 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Toniczny Klimat Romantyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie