Zapomniane alejki
zapomnianymi alejkami przechadza się
przeszłość
wiatr rozwiał liście układając dłonie w
modlitwę
w półmroku kwiaty ubrane w ciemny
płaszcz
znicze drogowskazem prowadzą
ukołysani szepczą melodie snu...
Żyją wśród nas za zamkniętymi drzwiami...
Komentarze (19)
Myślę, że te alejki nie są zapomniane...zapadły
głęboko w pamięci i sercach tym, którzy nadal kochają
i je odwiedzają...
pozdrawiam ciepło Kikusia :)
Można tylko pomodlić się i powspominać. Piękny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie :)
@krystek tak
Pozdrawiam serdecznie miłego dnia :))
Atmosfera spokoju i ciszy cmentarnej sprzyja
wspomnieniom o naszych bliskich, co już tylko w
sercach naszych mieszkają. My przy grobach pamięć i
szacunek im oddajemy. Pozdrawiam cieplutko:)