Zapomniane alejki
zapomnianymi alejkami przechadza się
przeszłość
wiatr rozwiał liście układając dłonie w
modlitwę
w półmroku kwiaty ubrane w ciemny
płaszcz
znicze drogowskazem prowadzą
ukołysani szepczą melodie snu...
Żyją wśród nas za zamkniętymi drzwiami...
Komentarze (19)
Wolnyduch dziękuję
Wanda kosma dziękuję
Mgiełka dziękuję
WojtekW dziękuje masz rację serce wstrząśnięte a
jednak skrycie uśmiechnięte
Pozdrawiam serdecznie
Klimatyczne obrazowanie, świetna pointa. Pozdrawiam :)
Bardzo dobre mini. Miłego wieczoru i dziękuję :)
Bardzo ciekawie zobrazowałaś ten smutny dzień. Serca
wstrząśnięte wspomnieniem jednak uśmiecha się skrycie
witając się z wami najbliżsi z miłości która w sercach
została. Pozdrawiam serdecznie, miłego wieczoru.
Wymowna, dobra, miniatura, msz.
Dobrego wieczoru życzę Dominiko
Maciej j dziękuję
Pozdrawiam serdecznie
bardzo dobra miniatura
tak mało słów a tyle zawiera treści
sisy tak można się pomodlić i wspominać pozostają w
naszych sercach
Joviska nie wszystkie alejki są zapomniane ...
Pozdrawiam serdecznie
Kri dziękuję
Kazimierz Surzyn tak pamięć pozostaje w nas
Ankhike tak masz racje szept gdzieś tam będzie grał
swą melodie
Mojeszkice tak za zamkniętymi drzwiami
Anna tak żyją w nas
Beano dziękuję
nie wszystkie alejki są zapomniane
Pozdrawiam serdecznie
i w sercach naszych, poruszająca refleksja, pozdrawiam
ciepło i ślę serdeczności.
Gdzieś, kiedyś będzie się szeptem tej melodii witać z
nimi... poruszająco; pozdrawiam serdecznie.
Poruszający wiersz,pozdrawiam.
Za zamkniętymi drzwiami - jeszcze. Poruszył.
żyją w naszych sercach.
nie wszystkie alejki są zapomniane
na szczęście tylko nieliczne,
to twój najlepszy wiersz, jaki czytałam,
z przyjemnością Dominiko
pozdrawiam