Zapomniany grób
O tym biednym grobie dzisiaj zapomniano.
Stoi poszarzały, nikt o nim nie pamięta.
W nim dwoje szlachetnych ludzi pochowano.
Otulił się liśćmi na Zaduszne Święta.
Szłam wolniutko po alei zasłużonych,
znam tu prawie wszystkich, co tu
spoczywają.
Czytałam napisy, słowa nagrodzonych,
widać, że te groby bliscy odwiedzają.
Kazimiera z mężem Janem Korycińskim
Ludzie zasłużeni. To nauczycielka.
On kierownik poczty, straży w Białej
Piskiej .
Była moją panią, była dobra, wielka.
Biedny, stary pomnik, prawie rozwalony.
W Dzień Nauczyciela ktoś jej złożył kwiaty?
A może ten pomnik będzie postawiony?
Może być skromniutki, nie musi bogaty.
Nauczyciel, uczeń zapomniał o tobie.
Pamiętam ją dobrze, przy tablicy stała.
Ciężko pracowała, lecz radziła sobie,
głaskała po głowie, zeszyty dawała.
Nigdy nie zapomnę, jej troski, dobroci,
kiedy mama zmarła, ona mnie wspierała.
Niech jej Pan Bóg w niebie miłością
zapłaci.
Gdy bardzo płakałam, łzy mi ocierała.
Spoczywaj w pokoju mój nauczycielu.
Nie miałaś swych dzieci, obrałam cię
matką.
Niech z niej bierze przykład innych ludzi
wielu.
Tak kochanych ludzi spotyka się rzadko.
Komentarze (37)
Bardzo wymowny wiersz okryty smutkiem.
i pewnie ten piękny wiersz, musi starczyć za pomnik
poruszający wiersz
nostalgiczny, listpadowy, poruszający wiersz
Te zapomniane groby zmuszają do refleksji Pozdrawiam
Serdecznie Bronisławo
Poruszajaco pieknie .
pozdrawiam:)
Serdecznie dziękuje za miłe komentarze. Życzę miłego
dnia.
Wzuszający powót do przeszłości z tlem cmentarza - nie
tyle wprawiający w zadumę, co we wzruszenie. - i taki
-poza "światełkiem wiersza" - taki pewnie byl zamiar.
Pozdrawiam serdecznie Broniu:)
"znam już prawie wszystkich, co tu spoczywają" -jedno
|tu|
Szlachetny gest w pięknym, sercem pisanym wierszu
Pozdrawiam :)
Myślę, że ta Pani, jest bardziej dumna z Ciebie, niż z
zapalonych zniczy, które by postawiono, mechanicznie,
bo tak wypada w to Święto.
Nowy pomnik, nie zastąpi pamięci, która jest w sercach
uczni.
Pozdrawiam.
Piękne strofy.
Pozdrawiam serdecznie :)
Broneczko niesamowite są Twoje wiersze, jak dobrze, że
mogę je czytać. Jesteś wielka kobieto! Serdeczności
jak zawsze:-)
Broniu,wzruszający przepiękny wiersz...takich
zapomnianych jest więcej,ale są tacy jak TY i to jest
piękne,serdeczności :)
piękne słowa pozdrawiam