W zapomnienie.
Trudno wrocic i napisac cos, po czteromiesiecznej przerwie...:)
Stracila wene
tak jak matka traci dziecko
lub dziecko matke...
Dla wierszokletki
to tragedia
niemoznosc pisania
slowa zamkniete w zlotej klatce
nie wyleca na papier
maja podciete skrzydla.
I odeszla
w zapomnienie.
Zapomnieli
jak o zeszlorocznym obiedzie
jak o wczorajszej pogodzie
jak o jej dziecinnej poezji.
Przyjaciele
zapomnieli o niej
jednym tchem
jednym spojrzeniem
nawet nie poczuli jej odejscia.
A ona
sama
w kacie
bandazowala mokre nadgarstki
morze krwi
a oni w niewiedzy
zyja jak zyli.
Odeszlam
w zapomnienie...
A kogo to obchodzi.
//Odeszlas gdzies, sam nie wiem gdzie, szukam Cie wsrod otchlani, morza lez//
Komentarze (8)
oj lubimy sobie pokadzić na tym beju , a im więcej
stalówek tym większe słodzenie-i nikt się nie
zastanawia ,gdzie tu jest poezja,już teraz rozumiem
tych ,którzy stąd uciekli
Każdy odchodzi by pózniej powrócic.Ale to nie znaczy
,ze o Tobie nikt nie pamieta.
dobrze ze jeste? ... wiersz ciekawy ukazuje ze ty tez
t?skni?a? .. za nami ... pozosta? wiec na d?u?ej...
...))))
Weny się nie traci ona odchodzi czasem w stan uśpienia
czekając na rozbudzenie. Wróciłaś i budzisz ją już
delikatnie.
A ja wstydzę się bardzo... i proszę o wybaczenie...
Wracasz "z klasą".. a ja będę mocno ściskała
dłonie, by twórczość była zawsze Twą osłodą... nie
nikła. Wiersz smutny...
powrót w ładnym stylu ;) . Czule z żalem i uczuciem
napisany wiersz. Brawo za klimacik ;) Serdeczne
pozdrowienia dla Krakowianki+++!
ja cię dobrze pamiętam fifi,myśle ,ze teraz nie
znikniesz na tak długo.wena-pięknie ją
opisałaś.personifikacja super.widzę,że wróciła?
tylko, że to nie prawda fifi, nikt o Tobie nie
zapomniał, to raczej Ty zniknęłaś, wciąż czekałem na
Twoje wiersze i bardzo się cieszę z Twojego powrotu.
Nie straciłaś też weny, co widać po tym wierszu i
tylko znów nie znikaj....