zaślubiny

wiatr, co najwiekszym jest plotkarzem
odwiedza góry i doliny
roznosząc wieść, że już niebawem
Księżyca z Tęczą zaślubiny

wielkie nastało więc poruszenie
chmury szeptają z polanami
ze snu zbudziły się kamienie
ptaki nowiną się rozśpiewały

słońce nad ziemią stroi miny
bo nie chce nic przegapić z tego
Anioły zbiegły już z drabiny
skrzydłami zamiatają niebo

Tęcza z kolorów suknię szyje
czas hołd oddaje jej w pokłonie
i czeka...troche niecierpliwie
drugą księżyca pozna stronę

Księżyc się też ubiera, w pełnię
niby odważny...lecz się boi
chce, żeby było jak najpiękniej
gdy w Tęczy wtopi sie kolory

A Bóg z uśmiechem patrzy na nich
na to co było, co się dzieje
nie będzie wcale końca świata
choć Księżyc z Tęczą są na niebie

Miłość niedojrzała powiada: Kocham cię, bo cię potrzebuję. Miłość dojrzała mówi: Potrzebuję cię, bo cię kocham... Erich Fromm

autor

Morfula

Dodano: 2007-02-06 11:15:43

Ten wiersz przeczytano 1178 razy

Oddanych głosów: 29

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie