zasmarkane anioły
odchodząc
wezmę ze sobą
smutek bukowych gór
jeszcze zatopionych w śniegu
zapach wietrznych połonin
i zasmarkane anioły
przymarznięte na amen
do stóp pana boga
to wszystko
z pamięci
do serca
od siebie
do ciebie
i jeszcze
autor
rena
Dodano: 2010-12-07 18:43:35
Ten wiersz przeczytano 535 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
zasmarkane anioły ... ładny tytuł wiersz też mi się
podoba ..pozdrawiam
Za Kwaśnym :)..Niedługi tekst, to da się wkleić ą lub
ć..choćby po literce.. M.
Proszę autora - na miłość do Polszczyzny - niech
zaopatrzy wiersz w polskie znaki diakrytyczne!
Gdyby szło o pierwszy lepszy utwór, nie czułbym takiej
trwogi, ale ten wiersz ma piękną duszę i tak potwornie
okaleczone ciało!
Świetny wiersz..;)
A ten tytuł... intrygujące..;)
Pięknie. Przeczytałam z ogromną przyjemnością. :))