zaśpiew
/gdy śpiewasz powietrze
doznaje drgań i mruczy/
czym byłabym bez ciebie,
tutaj, teraz w zbyt ciężkim klimacie
jesteśmy blisko, całkiem nadzy
twój głos rozbiera mnie
z marzeń dając w zamian
światłocień
przybiera kształt
magicznych kwiatów
z mrocznych bajek
wyłuskaj tylko piękno,
detale ukryj w krajobrazie
niezmiennej aury, lub ściśnij mocno
nie wypuszczaj z dłoni
autor
Ewa Kosim
Dodano: 2017-10-25 09:51:01
Ten wiersz przeczytano 1068 razy
Oddanych głosów: 27
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (45)
jesionku:) Gabi miło was widzieć :)
Ładnie!!! Miłego wieczoru Ewuś. Pozdrawiam
serdecznie:) Dziękuję!
trzymam w garści..(:
Kłaniam się uśmiechając(:
Stello Halinko dziękuję :) pozdrawiam
Nie jest żywo wyłudkać tylko piękno...miłość to
wszystko...dobro i zło, pozdrawiam
Jestem za.
Pozdrawiam:)
wenuś pozdrawiam, Norbercie czytam nie zawsze
komentuje:)
Beatko tak jest pięknie :)
Dobrze mieć kogoś tak ważnego, kto zawsze jest kiedy
trzeba i z kim jest tak pięknie.
To się cieszę. Też ostatnio u mnie nie
bywałaś...Kłaniam się..
dobry na każdą porę dnia i roku :)++
Norbercie każda interpretacja jest dobra. Twoja też mi
się podoba:) miło Ciebie widzieć
Ps. Nie wspomniałem o powietrzu. Ale przecież ono
należy do otaczającego świata...
Fajny wiersz. Większość uważa,że o spełnionej miłości.
Ja go odbieram, że o świecie, przyrodzie.Otaczając
Cię wyłuskują piękno, detale ukrywając w krajobrazie
niezmiennej aury...
Jak jest naprawdę? Sama wiesz najlepiej...
Pozdrawiam. Miłego dnia...
Mgiełko łap buziaka:)
Ewciu dla mnie klasa :-) super :-)