Zatopiony
Fikcja literacka
Już dawno straciłem wiarę w sens życia
swe smutki oglądam w szkatule ze szkła.
Choć wzrok mam dobry i dotyk i smak
Ja ciagle nie wiem, kto w sercu mym gra.
Mój umysł otępiał i stracił swój blask,
a cienie grasują i biją mnie wciąż.
Potykam się często o nogi swe dwie,
to co jest ze mną, czy ktoś to juz wie?
Nie moge odróżnić czy jawa czy sen
i duszę się często, potrzebny mi tlen.
Chyba ja nie śpię od wielu już lat
bo stoi nade mną dziwaczny kat.
Ktoś zabrał mi duszę i ciało i twarz
i ciągle popycha to tu albo tam.
Dlaczego tak jest, dlaczego mi źle
czy ktoś odpowie, czy ktoś to dziś wie?
autor
Maria Sikorska
Dodano: 2009-03-12 07:20:08
Ten wiersz przeczytano 965 razy
Oddanych głosów: 38
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (29)
Dla mnie to albo głęboka depresja, albo
schizofrenia... tyle mogę odpowiedzieć:)
...dotyczyć może wielu z nas
jaki sens mają ludzie co bez sensu żyją? a mają:) na
manowcach życie jest o wiele ciekawsze:) pozdrawiam:)
a dla mnie to starość ta brzydka z pomarszczoną
twarzą nieudana bo zatraciła sens-ładny wiersz
jeszcze zaświeci słońce i smutki odpłyną w siną dal...
wiosna czeka za progiem, zobaczysz. pozdrawiam
serdecznie. :)+
Miłość uskrzydla,bez niej po prostu nas nie ma,nic nie
pobudza nas do działania,jesteśmy sami ale idzie
wiosna:)
Takie stany nie sa nam obce..tesknota do milosci
..pozdrawiam
Bez miłości to i słońce i księżyc nie ten, i gwiazdy i
sen też jakby inny.Bez miłości ciężko jest żyć.Ładny
wiersz, chociaż smuteczkiem podszyty.Ale kto to wie,
gdzie miłość jest?
Piszesz, fikcja literacka. Mi się zdaje, że piszesz w
imieniu tak myślących a jeśli tak to widzisz i
przeżywasz troski drugiego człowieka a to dużo...
znam to z autopsji to jest starość i choroby a nie
fikcja dla mnie...
Bliska jest mi twoja Fikcja literacka
Umiejętnośc napisania fikcji literackiej,umiejętność
pisania o odczuciach innych - to dopiero sztuka:)
Unikaj powtórzeń. W jednym wersie masz dwa razy "już".
Poza tym podoba mi się ta Twoja fikcja literacka.
Pozdrawiam cieplutko.
Brak miłości, brak celu w życiu, brak drobnych radości
i dużych trosk, które potrafią pobudzić człowieka do
działania- do życia... i oby to była tylko fikcja
literacka... ;)