zatracenie
gdzie ta ścieżka
którą wodzisz
na pokuszenie
zagubiona jestem
pośród tych dłoni
ust rozbieganych
zatracona jestem
w żarze pocałunków
nieśmiertelnych
a gdy mówisz
twój zapach ciągle
mnie prześladuje
czuję na twarzy
podzwrotnikowy
gorący wiatr
autor
Roxi01
Dodano: 2013-05-05 20:37:45
Ten wiersz przeczytano 5222 razy
Oddanych głosów: 53
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (59)
Ładnie. Zastanawiam się: czy nie lepiej byłoby bez
powtórzenia "jestem" w siódmym wersie? Miłego dnia.
Śliczny (:
subtelnie, z gracją...
pięknie:)
piękne!:)
ładnie:)
Ach, bardzo ładnie. Wzdycham, bo nikt tak dla mnie nie
pisze.
Pozdrawiam. (+)
Eteryczną ścieżką podążyłam za Twoim wierszem i
zatraciłam się w treści :) Na marginesie - Eliza to
jedno z najpiękniejszych imion kobiecych, do którego
mam ogromny sentyment(tak ma na imię moja córa).
Pozdrawiam! :)
Rozkosznie,miłośnie, romantycznie,uwodzicielsko.
z wielkim smakiem - ładnie
ujmujący, subtelny erotyk :) pozdrawiam
Bardzo ładne metafory, subtelny erotyk:) Pozdrawiam.E.
Pieknie, subtelnie:)
Tylko takie ściażki znać, gdzie
Eliza zostawia swoje ślady
Pozdrawiam serdecznie
Bardzo subtelny erotyk.