Zatrzymane w kadrze
mój dom stoi wśród kwitnących jabłoni
jest zupełnie zwyczajny
gdyby tylko ściany zmyły dotykanie czasu
mogłabym zatrzymać echo
skrzypiących okiennic
jednak płaczę razem z deszczem
zamknięta w swoich myślach
jak w pokoju bez okien
i siedzę na kamieniu
a on obsuwa się w przestrzeń
wracam bo wołasz uśmiechem
i biorę zapach snu
Komentarze (16)
dojmująca tęsknota, samotność, zaklinanie
rzeczywistości w powrót do przeszłości/ucieczkę od
teraźniejszości, kobieca wrażliwość w pięknie ubranym
w słowa wydaniu "gdyby ściany zmyły dotyk czasu".
dziękuję i pozdrawiam