Zaufaj
mogłabym się z tobą nawet zaprzyjaźnić
gdybyś użył odrobiny wyobraźni
ruszył ze mną w świat daleki wymyślony
zamknij oczy - patrz daleko za zasłony
tam na końcu horyzonu jest alejka
chodzą ludzie spada na nich złota mgiełka
pyłków kwiatów co w warkocze są splecione
każdy idzie w swego szczęścia jasną stronę
skrzydła mają chociaż nie są Aniołami
dusze czyste białe gładkie jak aksamit
tryska radość z oczu tamtych prostych ludzi
chodź tam ze mną bo inaczej się obudzisz
Komentarze (31)
Ciekawa, poetycka wizja " zaufania".
...a rzeczywistość nie jest taka różowa,lepiej zaufaj
Jej:)
ładny wiersz ....dobra puenta....pozdrawiam
Dobrze tak sobie pomarzyć, bo może się lepsze
przydarzyć.
Trzy przecinki więcej i byłoby OK. :).."..W świat
fantazji przeniesie..doznań nowych i uniesień.." :)..
M.
namacalne piękno:) wiersz b. ciepły, aż trudno się
oderwać.
..należy zdjąć z twarzy smutku zasłony...by ujrzeć
marzeń piękne strony.. Ciekawy styl ,udane rymy...
życie bez marzeń jest szare,ciekawie ujęty temat
wzlecieć na skrzydłach sennych marzeń w krainę gdzie
wszystko czego pragniemy może się spełnić, zaznać
prawdziwego szczęścia, uwolnić się od trosk dnia
codziennego...wiersz dobry, miły w
odbiorze...pozdrawiam
witaj, piękny, bestroski świat, sennej nocy. gdyby
tak można było się tam naleźć
sympatyczny dobrze napisany wiersz, pozdrawiam.
Bardzo ciekawy wiersz, no i sen też nielichy - szkoda
że ostatnio swoich spamiętać nie mogę, ale w snach
wszystko bardzo kolorowo i tak jak czasami
marzymy...powodzenia
przeczytałam Twój wiersz kilkakrotnie :-) wciąga jak
sen, jak marzenie :-)
Ja też się nie budzę, pozdrawiam:)
Marzenia są zawsze fantastyczne, a najbardziej w nich
to, że czasem się spełniają :)
Moral ciekawyi bardzo tez chcialabym znalezc sie tam
za zaslona wsrod takich ludzi :)